ارومیه – مدیرکل راه و شهرسازی آذربایجان غربی از الحاق ۲۵۰ هکتار از اراضی ملی بوکان و مهاباد جهت توسعه طرح نهضت ملی مسکن این شهرها خبر داد.
به گزارش پیام رسان روز، پیمان آرامون روز دوشنبه در دومین جلسه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران اظهار کرد: در راستای تأمین زمین برای اجرای طرحهای نهضت ملی مسکن و حل مشکلات برخی از تعاونیهای مسکن این شهرها؛ الحاق ۲۵۰ هکتار از اراضی شهرهای بوکان و مهاباد به محدوده شهری به تصویب رسید.
وی گفت: از این میزان، ۲۰۰ هکتار از اراضی ملی شهر مهاباد و ۵۰ هکتار از اراضی بوکان جهت اجرای طرح نهضت ملی مسکن به محدوده شهری الحاق شد.
آرامون افزود: با توجه به پیگیریهای انجام شده در ماههای اخیر و بازدید فنی کمیته کارشناسی شورای عالی معماری و شهرسازی ایران از این اراضی و همچنین پیگیری استاندار آذربایجان غربی در حل مشکلات طرح نهضت ملی مسکن در دومین جلسه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، الحاق این اراضی به محدوده شهری به تصویب رسید.
سند دستور کار طرح جامع شهر پیرانشهر به تصویب رسید
مدیرکل راه و شهرسازی آذربایجانغربی همچنین از تصویب سند دستور کار طرح جامع شهر پیرانشهر در جلسه امروز دوشنبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران خبر داد و گفت: طرح جامع شهر پیرانشهر به منظور ارتقای خدمات شهری جهت اجرای طرح نهضت ملی مسکن و توسعه حدود ۴۰۰ هکتار از اراضی شهر پیرانشهر برای توسعه نیازهای مسکونی؛ خدماتی و شبکههای شهری در قبلاً در کارگروههای زیربنایی و کمیته کارشناسی بررسی و امروز به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران رسید.
وی افزود، با تصویب این طرح مشکلات تأمین زمین برای اجرای طرحهای نهضت ملی مسکن و تعاونیهای مسکن به خصوص سکونتهای غیررسمی مرتفع میشود.
وزارت کشور هشدار داد: هر کس تعداد خارج از عرف نان بخرد را شناسایی میکنیم.
فروش اقساطی خودرو بعد از ۱۰ سال، میتواند آخرین شانس ایرانخودرو و سایپا برای داغکردن تنور طرحهای پیشفروش باشد.
جنگ فقط در جغرافیا اتفاق نمیافتد، گاهی مرزها را رد میکند و مستقیماً به بازار، معیشت و اعتماد عمومی حمله میکند. در چنین لحظاتی، اصلاحات دیگر انتخاب نیست، ضرورت است. اما چه اصلاحاتی؟ و با چه بهایی؟
یک کارشناس آموزشی میگوید: بسیاری از خانوادهها که تا پیش از تعیین شهریه جدید مدارس غیرانتفاعی، فرزند خود را در این مدارس ثبتنام میکردند تا در یک شرایط بهتر آموزشی درس بخوانند، هماکنون دیگر از پس این شهریه برنمیآیند و تنها گزینهشان بازگشت به سمت مدارس دولتی بوده است. البته اگر مدارس دولتی کشش این دانشآموزان را داشت، ما با گسترش مدارس غیرانتفاعی مواجه نبودیم.
Δ