بر اساس بیانیه آژانس ملی نفت، گاز و سوختهای زیستی آنگولا، ۱۷ نفر پس از آتشسوزی در یک سکوی نفتی فراساحلی در منطقه شمالی کابیندا در آنگولا زخمی شدند که حال چهار نفر از آنها وخیم است.
به گزارش پیام رسان روز به نقل از الجزیره، این سکو توسط شرکت نفت خلیج کابیندا، زیرمجموعه شرکت نفتی آمریکایی شورون، اداره میشود.
آتشسوزی در حین تعمیر و نگهداری سالانه برنامهریزی شده، حدود ساعت ۳:۰۰ بامداد به وقت محلی در عرشه پایینی سکوی آبهای عمیق بنگوئلا بلیز لوبیتو تومبوکو (BBLT)، واقع در بلوک ۱۴ در منطقه دریایی کابیندا، رخ داد.
آژانس ملی نفت، گاز و سوختهای زیستی آنگولا روز چهارشنبه در این بیانیه اعلام کرد: آتشسوزی در جریان عملیات تعمیر و نگهداری سالانه رخ داد. همه مجروحان به ساحل منتقل شده و تحت مراقبتهای پزشکی هستند، در حالی که علت حادثه در حال بررسی است.
به گفته این آژانس، تأسیسات BBLT از اول ماه مه به دلیل تعطیلی برنامهریزیشده، غیرفعال بوده است. بلوک ۱۴، جایی که این سکو در آن قرار دارد، بیش از ۴۰۰۰ کیلومتر مربع را پوشش میدهد و از سال ۱۹۹۹ نفت تولید میکند.
گزارش آژانس در ماه فوریه حاکی از آن است که بلوک ۱۴ به طور متوسط روزانه ۴۲۱۹۵ بشکه نفت خام تولید میکند که حدود ۴ درصد از کل تولید ملی آنگولا را تشکیل میدهد.
شرکت شورون به دنبال خروج از بلوک ۱۴ و بلوک مجاور آن ۱۴T است که هر دو با کاهش طولانیمدت تولید مواجه شدهاند.
این حادثه در بحبوحه ناآرامیهای کارگری فزاینده در عملیات شورون در آنگولا رخ داده است. در ماه مارس، رسانه محلی Club-K از افزایش نارضایتی کارگران از اخراجها و اختلاف دستمزد ادعایی بین کارگران خط مقدم در کابیندا و کارکنان اداری در لواندا خبر داد که نگرانیهایی را برای اعتصاب احتمالی ایجاد کرد.
وزارت کشور هشدار داد: هر کس تعداد خارج از عرف نان بخرد را شناسایی میکنیم.
فروش اقساطی خودرو بعد از ۱۰ سال، میتواند آخرین شانس ایرانخودرو و سایپا برای داغکردن تنور طرحهای پیشفروش باشد.
جنگ فقط در جغرافیا اتفاق نمیافتد، گاهی مرزها را رد میکند و مستقیماً به بازار، معیشت و اعتماد عمومی حمله میکند. در چنین لحظاتی، اصلاحات دیگر انتخاب نیست، ضرورت است. اما چه اصلاحاتی؟ و با چه بهایی؟
یک کارشناس آموزشی میگوید: بسیاری از خانوادهها که تا پیش از تعیین شهریه جدید مدارس غیرانتفاعی، فرزند خود را در این مدارس ثبتنام میکردند تا در یک شرایط بهتر آموزشی درس بخوانند، هماکنون دیگر از پس این شهریه برنمیآیند و تنها گزینهشان بازگشت به سمت مدارس دولتی بوده است. البته اگر مدارس دولتی کشش این دانشآموزان را داشت، ما با گسترش مدارس غیرانتفاعی مواجه نبودیم.
Δ