گفتگو با محسن شهنی فیض رئیس سابق اداره ورزش و جوانان مسجدسلیمان در ارتباط با باشگاه کاوه

پیام رسان روز: باشگاه ورزشی کاوه در سال ۱۳۰۷ تأسیس شد که بعدها به هخامنش و بدر تغییر نام یافت. این باشگاه توسط شرکت نفت در منطقه ی بازار چشمه علی مسجدسلیمان احداث گردید.
متاسفانه بر اثر بی توجهی ها این باشگاه در حال تخریب است و نیاز مبرم است با اقداماتی که انجام می شود از تخریب بیشتر این میراث ارزشمند جلوگیری شود.
این باشگاه یکی از قدیمی ترین اماکن تاریخی شهرستان مسجدسلیمان با قدمتی حدود ۹۷ ساله؛ محسوب می شودکه تاکنون با تلاش اهالی منطقه بازار چشمه علی از فروش آن جلوگیری شده است اما متاسفانه بر اثر بی توجهی مسئولان در حال نابودی ست.
به همین دلیل پای صحبت های محسن شهنی فیض رئیس سابق اداره ورزش و جوانان مسجدسلیمان که در زمان مدیریت ایشان نیز اقداماتی جهت واگذاری این باشگاه به اداره ورزش و جوانان صورت گرفته اما نیمه تمام باقی مانده است نشستیم که می خوانید:

گفتگو از سعید مرادی: 

همان طوری که اطلاع دارید واگذاری باشگاه کاوه به مردم چند دهه است که در جریان است و دوران پر فراز و نشیبی را طی کرده و همچنین شما در دوران تصدی اداره ورزش پیگیری هایی در این خصوص داشته اید ،لطفا در این رابطه توضیح بفرمائید؟

باشگاه کاوه تقریبا یک قرن از عمر گران بها و پر بارش می گذرد، در هفتاد سال اول یعنی تا اوسط دهه ۱۳۷۰ که فعال بوده است ورزشکاران قابل توجهی در این باشگاه رشد کرده اند و توانسته اند در رشته های ورزشی گوناگون و در ادوار مختلف به موفقیت و قهرمانی های ملی، آسیایی و جهانی دست پیدا کنند مانند موفقیت هایی که در سایر باشگاههای ایران مثل: نفتون، بی بی یان و… به وجود آمده است که این دستاوردها نشان می دهد که باشگاه کاوه نه تنها برای این شهر و کشور ایران، بلکه در سطح آسیا و جهان از مراکز مهم تولید ورزشکاران نامدار بوده است و برای داشتن جهانی بهتر و ساختن یک زندگی مطلوب تر از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و است. فرزندان مسجدسلیمان تنها ما نیستیم ،بلکه همه این باشگاهها و مکان هایی که دیگر جزء میراث های ورزشی،فرهنگی،تاریخی و صنعتی که با قدمت بالا محسوب می شوند فرزندان این شهر و سرزمین اند که متاسفانه به دلایل مختلف در حق آن ها جور و جفا شده است و با تاسف بیشتر، وضعیت اسفبار امروز باشگاه کاوه می تواند معیاری باشد برای سنجش افق اندیشه و آینده نگری و میزان مراقبت و نگهداری ما از سرمایه ها و میراث های ارزشمندی که در این شهر وجود دارد که این چنین بی تفاوت از کنار آن گذشته ایم، که متعلق به ماست و همه در مقابل آن مسئولیت فردی و اجتماعی داریم، از تک تک شهروندان عادی تا همه مسئولینی که طی این سال ها آمده اند و رفته اند و برای محافظت، نگهداری و فعال نگه داشتن این سرمایه ها مسئولیت ذاتی و قانونی داشته اند.

از اوایل دهه هفتاد که افول ورزش مسجدسلیمان به دلایل مختلف آغاز شد و همه آن باشگاههای نامدار مردمی یکی پس از دیگری غروب کرده اند، سازمان ارتش هم که آن زمان با نام باشگاه بدر نقش قابل توجهی در سطح ورزش شهر داشت فعالیت های خود را پایان داد و عملا باشگاه کاوه تعطیل شد و نه تنها دیگر نسبت به تعمیر و نگهداری از باشگاه کاوه بی اهمیت بود بلکه با سیاست هایی که آن زمان اتخاذ کرده بود و تا به امروز ادامه دارد،همواره به دنبال تغییر کاربری ورزشی آن به کاربری مسکونی و تجاری به منظور فروش باشگاه جهت کسب درآمد بوده است که این نگاه به میراث های تاریخی این شهر در نوع خود بی سابقه و حیرت آور است، اما خوشبختانه با پافشاری و مقاومت اهالی، ساکنان محله بازار چشمه علی و رسانه ها مواجه شد، طی این سال ها باشگاه کاوه توسط مردم محل با هزینه های شخصی و تلاش همگانی و مردمی ۲ بار بازسازی و دوباره فعال سازی شد که کارنامه عملکرد آن و نقش اثرگذاری که در ایجاد شور و شوقی که در سطح شهر ایجاد شد موجود است و صدها خانواده ای که از همه نقاط شهر فرزندان خود را برای رشد فرهنگی و ورزشی به آنجا می آورده اند.

این وضعیت که از سویی اصرار ارتش برای فروش به منظور کسب درآمد و از سویی مقاومت مردم برای مراقبت و فعال نگهداشتن باشگاه کاوه که موجب درگیری های زیادی شد که منجر به تعطیلی قهری باشگاه توسط ارتش از اوایل دهه ۹۰ تا کنون شد ادامه داشت، در نهایت مردم با تلاش بسیار و صرفه هزینه های فراوان مادی و معنوی موفق شدند باشگاه کاوه را قانونا در زمرهٔ اماکن میراث فرهنگی و ملی به ثبت رسمی برسانند تا موقتا از اهداف مورد نظر ارتش جلوگیری نمایند.

ناگفته نماند که در یک دهه اخیر بخش زیادی از باشگاه کاوه توسط ارتش به یک کارگاه بلوک زنی تبدیل شده است و با بی اهمیتی نسبت به این میراث ملی موجبات تخریب بیش از ۸۰ درصد آن را فراهم آورده است ،به گونه ای که اکنون درست شبیه یک مخروبه شده است که همه این اقدامات و قصورات می توانند یک تخلف قانونی آشکار محسوب شوند.

اهالی بازار چشمه علی از ۳۰ سال پیش تاکنون از طریق همه نمایندگان مجلس ادوار مسجدسلیمان و همه مسئولین شهری و مقامات کشوری به صورت رسمی و کتبی پیگیری های مداوم داشته اند تا مالکیت و مدیریت باشگاه کاوه در قالب یک سازمان یا کانون مردم نهاد به آنان واگذار شود تا هم این میراث ملی را با کمک های مردمی بازسازی و از آن مراقبت و نگهداری کنند و هم دوباره تبدیل به مکانی مناسب برای فعالیت های فرهنگی و ورزشی در چندین رشته ورزشی همسو با تامین نیازهای شهرستان همچون گذشته شود.

و حالا در چه مرحله ای قرار دارد؟

این شرایط ادامه داشت تا این که مردم بازار چشمه علی تصمیم گرفتند یک بار برای همیشه با گرفتن یک وکیل از طریق دادگستری از تمام مسئولین و ادارات مربوطه شهری و در راس آن ها سازمان ارتش و نیز اداره ورزش که وظیفه قانونی نظارت و نگهداری از امکان ورزشی را به عهده دارد شکایت رسمی کنند که مقارن شد با آمدن و تصدی من در اداره ورزش و جوانان شهرستان در سال ۱۴۰۳ .

من هم طبق وظایفی که به صورت قانونی به عهده داشتم چندین جلسه با نمایندگان اهالی بازار چشمه علی برگزار کردم و پس از شنیدن سخن و مطالعه مستندات این ۳۰ سال که صد البته دارای حق بودند،از آن ها خواستم که برای آخرین بار یک فرصت بدهند و فعلا از شکایت که می توانست تبعات داشته باشد و نیز مشمول زمان شود صرف نظر کنند و مدتی را شکیبایی کنند تا من با تعامل با ادارات مربوطه و گفتگو با سازمان ارتش فرصت جدیدی را برای پیگیری درخواست آن ها که مالکیت باشگاه کاوه بود فراهم کنم و آن ها نیز با بزرگواری به من اعتماد کردند و پذیرفتد که همین جا جا دارد از آن ها سپاسگزاری و قدردانی کنم .

من هم به عنوان سرپرست اداره ورزش و جوانان وقت شهرستان طبق وظایف قانونی که داشته ام در آن یک سال دوران تصدی در کنار انجام سایر وظایف ،شخصا مسائل باشگاه کاوه را به عهده گرفتم که شامل جلسات مداوم و مکاتبات رسمی و شفاهی و حضوری با ادارات مربوطه از مسجدسلیمان تا تهران خصوصا اداره میراث فرهنگی جناب آقای سلطانی و نماینده ارتش مستقر در شهرستان جناب آقای شهبازی که بابت این همکاری از همه آن عزیزان سپاسگزارم ،در نهایت این پیگیری های مستمر در قالب یک پروژه یک ساله انجام شد که منجر به آمدن کارشناسان رسمی و نمایندگان قانونی ارتش از تهران به مسجدسلیمان شد ،پس از چندین جلسه قرار بر آن شد که باشگاه کاوه توسط کارشناس رسمی دادگستری مسجدسلیمان قیمت گذاری شود که پس از چندین ماه به قیمت ۸ میلیارد تومان قیمت گذاری و به ارتش در تهران اعلام شد و اکنون ارتش دوباره براساس سیاست های قبلی نزدیک به ۵ ماه است که روند را متوقف کرده است و درخواست و ادعایی بیش از این قیمت را دارد.

به هر حال اکنون باشگاه کاوه در آخرین مرحله انتقال و واگذاری مالکیت از سازمان ارتش به اهالی و ساکنین بازار چشمه علی قرار دارد.

هرچند بوده و هستند کسانی که با نگاه سودآوری به دنبال تخریب باشگاه کاوه و ساخت و سازهای تجاری مسکونی و حتی ایجاد سفره خانه و کافی شاپ و چاق کردن قلیان ها و فروختن آن به جوانان بودند ،اما باید به همه آنان عرض کنم که باشگاه کاوه یک میراث ملی و جهانی ست و همیشه به عنوان یک مکان فرهنگی و ورزشی بوده است و باقی خواهد ماند.
حالا با این وضعیت پیشنهاد نهایی جنابعالی به عنوان کسی که شخصا پیگیر مسائل باشگاه کاوه بوده اید جهت حل مسئله و واگذاری مالکیت و مدیریت آن به مردم در قالب یک نهاد مردمی چیست؟

در پایان با توجه به تجربه ای که در این خصوص داشته ام دو مطلب را عرض خواهم کرد ،ابتدا سخنی با مقامات و تصمیم گیرندگان محترم ارتش در تهران، طبق جلسات و پیگیری های قبلی، ارتش ۳ سال پیش موافقت کرده است تا باشگاه کاوه را به قیمت ۵۰۰ میلیون تومان یا تعویض با زمینی معادل با کاربری مسکونی به اداره ورزش و جوانان مسجدسلیمان واگذار کند که آن زمان چنین امکان و بودجه ای در اختیار اداره ورزش نبوده است،

حال پرسش این است که باشگاه کاوه یک زمین با کاربری مسکونی و تجاری نبوده است که تحت تاثیر تورم و افزایش قیمت مسکن در سال های اخیر قیمت اش افزایش یافته باشد که اینک آن قیمت ۵۰۰ میلیون تومان به میلیاردها تومان صعود کرده باشد،بلکه برعکس این مکان ورزشی به علت مخروبه شدن بیش از حد و باورنکردنی به صورت منطقی و مستدل قیمت آن کاهش نیز یافته است.

ضمن آن که ،همان گونه که همه می دانیم ارتش به علت تصمیمات کلان سازمانی در یک دهه اخیر ده ها هزار متر مربع املاک و مستغلات و تجهیزات ارزشمند صنعتی را که با ارزش گذاری امروز می تواند ده ها هزار میلیارد تومان محاسبه شود را فروخته است،

و دردآور این که همه این ثروت و سرمایه از این شهر مظلوم و محروم خارج شده است بدون آن که یک ریال از آن دوباره به شهر بازگردد یا سرمایه گذاری مجدد شود، فارغ از آن که چندین هزار شغل از میان رفته است ،شاید اگر این تخلیه ارتش با برنامه ریزی دقیق و هدفمندی انجام می شد و به مرور یک سرمایه گذاریِ جایگزین ،مناسب و در جهت توسعه شهری صورت می گرفت این خسارات سنگین و محرومیت فراوان تا این میزان به این شهر تحمیل نمیشد.

حالا از آن همه سرمایه و املاک خارج شده از شهر ،یک باشگاه کاوه باقی مانده است که قانوناً یک میراث فرهنگی ورزشیِ ملی محسوب می شود و از دیگر سو به لحاظ معنوی یک قرن است که با زندگی مردم آمیخته شده است و بخش مهمی از یک خاطرهٔ جمعی بین نسلی به شمار می رود و مانند مرکزِ یک کانون مشترک جهت ایجاد امید ،انگیزه و مکانی برای اجتماع،رشد و ارتقا زندگی فرزندان آینده عمل می کند.

از این رو از همه مسئولین و مقامات محترم ارتش درخواست می کنم مالکیت باشگاه کاوه را به مردم واگذار کنند تا هرچه زودتر امید به آینده و روشنایی به زندگی آن بازگردد ،و اگر قرار است ذره ذره پولی که از سفره خود می کاهند و می خواهند برای پرداخت به ارتش جهت خرید باشگاه جمع آوری کنند، شما با مناعت طبع و به عنوان یک هدیه و یادگار نیک به مردم از آن بگذرید، و بگذارید آن ذره ذره ها صرف بازسازی و ساختن و راه اندازی دوباره آن باشگاه شود و مطلب دوم این که ،از همه مسئولین محترم شهرستان تقاضا دارم با توجه به پیگیری ها و مکاتبات انجام شده و این که مسئله باشگاه کاوه در آخرین مرحله قرار دارد ،با تشکیل جلسه ای که می تواند شامل نماینده محترم مجلس ،فرماندار محترم ،ریاست محترم میراث فرهنگی،ریاست محترم اداره ورزش ،نماینده محترم ارتش مستقر در شهر و همچنین نمایندگان اهالی و ساکنان محترم محله بازار چشمه علی که درخواست کنندگان اصلی باشگاه کاوه هستند با همکاری این مهم را با پیگیری با مسئولین محترم ارتش در تهران به سرانجام برسانند که در صورت انجام، مزایا و بزرگی این دستاورد در جهت منافع عمومی شهروندان مسجدسلیمان بر کسی پوشیده نیست.

سخن پایانی

اینک واگذاری باشگاه کاوه به مردم از جهات مختلف یک مطالبه عمومی و بازسازی و راه اندازی آن یک ضرورت و نیاز شهری است و به نظر من با توجه به تجربه های گذشته ،شهروندان مسجدسلیمان خصوصا اهالی بازار چشمه علی بر اساس پایداری و عملکردی که طی این چند دهه برای حفظ و نگهداری این باشگاه از خود نشان داده اند ،استحقاق و لیاقت فراوانی برای مالکیت ، مدیریت ، بازسازی و فعالسازی این میراث ملی یعنی باشگاه کاوه را با شایستگی بالایی دارند.