لرستان در ۱۲ روز؛ روایتی که نباید خاک بخورد!

خرم‌آباد-لرستان در حالی وارد دومین ماه پس از جنگ تحمیلی۱۲روزه شده که ساعت شنی حافظه جمعی به سرعت درحال گذر است؛ثبت اسناد و مدارک اقتدار ملت یک انتخاب نیست بلکه جنگی جدید است برای بقای حقیقت!

پیام رسان روز – گروه استان‌ها: مثل قصه‌های قدیمی که نسل به نسل نقل می‌شد تا فراموش نشود، حالا مردم، مسئولان و کارشناسان گرد هم آمده‌اند تا روایت مقاومت غرورآفرین مردم ایران در جنگ ۱۲ روزه را برای همیشه در تاریخ ثبت کنند.

لرستان در ۱۲ روز؛ روایتی که نباید خاک بخورد!

از اشک‌های پدران و مادران شهدا تا رشادت و فریادهای حماسی جوانان این دیار، هر لحظه از آن روزها ارزش ثبت شدن دارد.

یک قصه‌ی ناتمام که باید کامل شود

جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، پر از لحظه‌هایی بود که هنوز هم با تکرار خاطراتش، دل‌ها می‌تپد. حالا بعد از گذشت بیشتر از ۴۰ روز، قرار است تمام آن لحظات، از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترینشان، درست مثل قطعات یک پازل کنار هم چیده شوند.

کارگروهی تازه تشکیل شده تا اسناد، عکس‌ها، فیلم‌ها و خاطرات را جمع‌آوری کند و یک روایت کامل و ماندگار از حماسه ملت بسازد.

از دل مردم، برای مردم

این بار قرار نیست فقط آمار و ارقام خشک و رسمی را جمع‌آوری کنند. این پروژه می‌خواهد روایت‌های مردمی را هم بشنود؛ از پدری که پسرش را تقدیم کرد تا دختری که در بیمارستان به مجروحان رسیدگی می‌کرد.

لرستان در ۱۲ روز؛ روایتی که نباید خاک بخورد!

حتی تصاویر تشییع‌های پرشور شهدا، که نشان‌دهنده عشق بی‌پایان مردم به فرزندانشان بود، بخشی از این روایت خواهد شد.

یکی از اعضای کارگروه می‌گوید: «می‌خواهیم کاری کنیم که نسل‌های بعد هم بدانند مردم ایران چقدر قوی و استوار بودند. این قصه فقط مال ما نیست، مال همه‌ی کسانی است که دوستشان داریم.»

چرا باید این خاطرات زنده بماند؟

شاید بعضی‌ها بپرسند چرا مستندسازی؟ جوابش ساده است: «چون بعضی چیزها آنقدر ارزشمندند که نباید گذاشت خاک زمان رویشان بنشیند.»

این جنگ، فقط یک تجاوز نظامی نبود؛ آزمونی بود که نشان داد مردم ایران چقدر به هم نزدیک‌اند، چقدر متحدند، چقدر قوی‌اند و چقدر از خاک و ناموسشان دفاع می‌کنند.

لرستان در ۱۲ روز؛ روایتی که نباید خاک بخورد!

حالا با ثبت این رویدادها، نه تنها درس‌های مقاومت و ایستادگی برای آیندگان می‌ماند، بلکه هرگونه تحریف و دروغ‌پردازی دشمنان هم خنثی می‌شود. این بار، قرار است تاریخ را نه سیاستمداران و نه نظامیان، که خود مردم بنویسند؛ مردمی که قهرمانان واقعی این سرزمین‌اند.

جمع‌آوری اسناد؛ از روایت‌های پراکنده تا تاریخ منسجم

بنابراین گزارش، جنگ تحمیلی ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، اگرچه کوتاه بود، اما پیامدهای عمیق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برای منطقه و جهان داشت. این رویداد نه تنها یک رویارویی نظامی، بلکه آزمونی برای مقاومت و وحدت ملی ایران محسوب می‌شد. حالا با گذشت زمان، لزوم حفظ و ثبت دقیق این رویدادها بیش از پیش احساس می‌شود.

بر همین اساس، کارگروهی متشکل از مسئولان و کارشناسان نهادهای مختلف با هدف جمع‌آوری، تدوین و مستندسازی اسناد پراکنده این جنگ تشکیل شده است.

لرستان در ۱۲ روز؛ روایتی که نباید خاک بخورد!

مستندسازی این رویداد می‌تواند به عنوان یک سند تاریخی، هم برای درس‌آموزی نسل آینده و هم برای مقابله با تحریف‌های احتمالی در آینده مورد استفاده قرار گیرد. به ویژه که برخی جریان‌های رسانه‌ای خارجی تلاش دارند روایتی مخدوش از این جنگ ارائه دهند.

تجربه گذشته، چراغ راه آینده

سرهنگ محسن رشیدی مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان لرستان در مورد جزئیات فعالیت این کارگروه، با اشاره به درس‌های آموخته‌شده از دوران دفاع مقدس هشت‌ساله در گفت و گو با پیام رسان روز تأکید کرد: متأسفانه در جنگ تحمیلی به دلیل فاصله زمانی طولانی، نتوانستیم تمام اسناد و مدارک شهدا، رزمندگان و ایثارگران را به‌طور کامل جمع‌آوری کنیم.

وی توضیح داد: اما این بار با تجربه‌ای که داریم، مصمم هستیم همه روایت‌ها و شواهد را به‌سرعت ثبت و مستند کنیم.»

سرهنگ رشیدی افزود: این مستندسازی تنها محدود به خاطرات و تصاویر نیست، بلکه شامل جمع‌آوری بقایای به‌جامانده از جنگ، مانند پهپادهای ساقط‌شده در استان لرستان نیز می‌شود.

لرستان در ۱۲ روز؛ روایتی که نباید خاک بخورد!

مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان لرستان یادآور شد: پس از انجام کارشناسی‌های لازم، این آثار به موزه دفاع مقدس منتقل خواهند شد تا به عنوان سند زنده‌ای از مقاومت ملی حفظ شوند.

ضرورت مستندسازی جنگ ۱۲ روزه

سعید پورعلی، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری لرستان هم به مهر گفت: ثبت و مستندسازی آثار جنگ ۱۲ روزه یکی از مهمترین اولویت‌های استان لرستان است. اگر ما روایت خودمان را نسازیم، دیگران برای ما روایت خواهند ساخت

پورعلی با اشاره به خطر تحریف وقایع جنگ اخیر تأکید کرد: تاریخ را یا خودمان می‌نویسیم یا دیگران برای ما خواهند نوشت. برای ادا کردن حق مطلب در این زمینه باید همانند دیگر عرصه‌ها به توان داخلی تکیه کنیم.

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری لرستان از تشکیل کارگروه تخصصی مستندسازی در سطح استان خبر داد و گفت: این کارگروه با مشارکت دستگاه‌های مختلف و مراکز علمی استان تشکیل شده و مأموریت دارد تمامی ابعاد جنگ در استان لرستان را ثبت و ضبط کند.

لرستان در ۱۲ روز؛ روایتی که نباید خاک بخورد!

وی افزود: استان لرستان در جریان جنگ تحمیلی اخیر صحنه رویدادهای مهمی بود که باید با دقت مستند شود. ثبت این رویدادها برای انتقال به نسل‌های آینده ضروری است.

پورعلی از مردم لرستان خواست در این طرح ملی مشارکت کنند: از همه هموطنان به ویژه مردم لرستان می‌خواهیم هرگونه سند، عکس، فیلم یا خاطره‌ای دارند را در اختیار کارگروه قرار دهند. این اسناد بخشی از حافظه تاریخی ملت ایران است.

بخشی از هویت نسل حاضر و آینده این سرزمین

به گزارش مهر، وقتی سخن از روایت جنگ تحمیلی ۱۲ روزه در لرستان به میان می‌آید، بی‌تفاوتی و سکوت به معنای واگذاری حقایق به روایت‌گران بیگانه است. در چنین شرایطی، ثبت و مستندسازی دیگر یک اقدام جانبی نیست، بلکه ضرورتی حیاتی برای حفظ حافظه تاریخی ملت ایران محسوب می‌شود.

هر عکس، هر فیلم، هر خاطره و هر سندی که امروز به دقت ثبت و ضبط می‌شود، تنها یک برگ از تاریخ نیست، بلکه بخشی از هویت نسل حاضر و آینده این سرزمین است.

هویتی که بار دیگر با همت مسئولان و مردم غیور لرستان، قطعه‌قطعه کنار هم چیده می‌شود تا آیندگان بدانند مردمان این دیار در سخت‌ترین روزها چگونه از خاک و ناموس خود دفاع کردند.

در سکوتِ پس از طوفان، وقتی باد، آخرین ردهای باروت را هم با خود می‌برد، تنها چیزی که می‌ماند روایت‌هاست. روایت‌هایی که اگر امروز با دقت ثبت نشوند، فردا شاید تنها در حافظه بادها بمانند.

جنگ ۱۲ روزه در لرستان با تقدیم حدود ۹۰ شهید آزمونی بود برای صداقت، شجاعت و وفاداری مردمانی که در سخت‌ترین لحظه‌ها هم از وطن و خاکشان دفاع کردند.

تاریخ را با دستان خودمان بنویسیم

هر سند و خاطرهای که به ثبت می‌رسد، مثل تکه‌های یک پازل است که وقتی کنار هم قرار بگیرند، تصویری روشن از آن روزها را نشان خواهند داد. تصویری که نه فقط برای امروز، که برای فرداهایمان هم ارزشمند خواهد بود.

این بار، تاریخ را با دستان خودمان بنویسیم؛ با تمام جزئیاتش، با تمام رنج‌ها و پیروزی‌هایش. این میراثی است که سزاوارانه باید به نسل‌های بعد بسپاریم.