سکوت مرگبار مجمع نمایندگان خوزستان در قبال ناامنی جاده‌های مرگ/ استیضاح، وزیر راه کم ترین مطالبه مجمع نمایندگان خوزستان

پیام رسان روز/ سعید مرادی: موضوع توسعه نیافتگی شبکه ارتباطی و جاده‌ای در حوزه های مختلف استان خوزستان خصوصا حوزه مسجدسلیمان، اندیکا، لالی و هفتکل، نمونه‌ای بارز از غفلت تاریخی و مدیریتی است که نه تنها رشد اقتصادی و سرمایه‌گذاری در این منطقه را به رکودی عمیق کشانده، بلکه به عاملی تعیین‌کننده در مهاجرت گسترده ساکنان به سایر نقاط استان و کشور تبدیل شده است. این بی‌توجهی طولانی‌مدت، که با تلفات جانی و مالی سنگینی همراه بوده، نشان‌دهنده شکافی عمیق بین وعده‌های مسئولان و واقعیت های میدانی است.

جاده‌های یادشده از جمله محورهای حیاتی مسجدسلیمان- اهواز، مسجدسلیمان به لالی، مسجدسلیمان به هفتکل، مسجدسلیمان به اندیکا، لالی به الیگودرز، اندیکا به بازفت، مسجدسلیمان به شوشتر و…، نه تنها شریان‌های اصلی اقتصادی منطقه هستند، بلکه امنیت و امکان توسعه پایدار هزاران خانوار را تعیین می‌کنند. با این حال، وضعیت فعلی این جاده‌ها به گونه‌ای است که به جای تسهیل ارتباط و توسعه، به کابوسی دائمی برای رانندگان و ساکنان تبدیل شده‌اند. فقدان شانه ایمن، نقص فنی گسترده در زیرساخت و افزایش حجم تردد بدون هیچ ارتقای ایمنی، تصویری روشن از بی‌برنامگی و کمبود جدی سرمایه‌گذاری ارائه می دهد.
آمارهای رسمی نیز گواهی تکان‌دهنده بر این ادعاست: تنها در شش ماهه اول سال گذشته، بیش از یازده هزار مصدوم و پانصد و پنجاه و سه فوتی ناشی از تصادفات جاده‌ای در استان خوزستان و فوت دهها نفر در جاده مرگ مسجدسلیمان- اهواز ثبت شده است. هرچند مسئولان طبق معمول از کاهش نسبی تلفات سخن می‌گویند، اما قرارگیری خوزستان در بین پنج استان پرحادثه کشور حتی در ایام نوروز امسال، نشان می‌دهد که عمق فاجعه آنچنان است که با اعداد و درصدهای مقطعی نمی‌توان آن را پوشاند. این مرگ‌ها دیگر نه تصادفی، که نتیجه بی‌عملی و ناتوانی سیستم‌مند در مدیریت و بهسازی زیرساخت‌هاست.
حکایت جاده‌های مرگ در خوزستان، به ویژه محور مسجدسلیمان – اهواز و یا مسجدسلیمان- چهارمحال بختیاری که سه استان را به هم متصل می‌کند، تنها به فقدان شانه ایمن محدود نمی‌شود. این جاده نمادی از ناکامی پی در پی تمامی نهادهای مسئول اعم از وزارت راه، استانداری، نمایندگان مجلس و حتی شرکت‌های بزرگ نظیر نفت و… است که طی دهه‌ها نه خواسته و نه توانسته‌اند برای دو بانده کردن یا حداقل ایمن‌سازی بخشی از این مسیرها اقدامی مؤثر انجام دهند. این عزم نداشتن برای عمل، پرسش‌های جدی درباره مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی دستگاه‌های متولی ایجاد می‌کند.
اتفاقاتی نظیر حادثه امروز که به سقوط مینی‌بوس در گردنه چری و کشته شدن شش نفر و زخمی شدن هجده تن دیگر منجر شد، نه یک رخداد تصادفی، بلکه زنجیره ای از غفلت ها و شکست های مدیریتی است که بارها و بارها تکرار شده است. در چنین شرایطی، انتظار می‌رود نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و مجمع نمایندگان استان خوزستان، نه با صدور بیانیه و وعده، بلکه با اقدامات عملی و قاطع مانند استیضاح وزیر مربوطه، پاسخگوی این حجم از کوتاهی و بی‌تفاوتی باشند.
امید است با نگاهی ویژه و عزمی جزم، پرونده جاده های یاد شده که سالیان سال تنها با وعده ها ادامه داشته است به سرانجام برسد و به عنوان طرحی جامع برای نجات جان شهروندان و احیای اقتصادی منطقه به اجرا درآید.