آئین تعزیه خوانی برجسته‌ترین جلوه از نمایش مذهبی

پیام رسان روز-گروه استان‌ها؛ تعزیه‌خوانی در طاقانک، یکی از جلوه‌های برجسته آئین‌های عاشورایی در استان چهارمحال و بختیاری است که با شور و شکوه خاصی برگزار می‌شود. این مراسم نه تنها بازتابی از ارادت مردم منطقه به اهل بیت (ع) است، بلکه به عنوان یک میراث فرهنگی، نقش مهمی در حفظ و انتقال روایت‌های مذهبی و تاریخی دارد.

اجرای تعزیه در خیمه‌سراهای سنتی، به‌ویژه در ایام محرم، مانند تعزیه حضرت حر بن ریاحی در هفتم محرم ۱۴۰۴ که با استقبال گسترده‌ای همراه بود.

برگزاری سوگواره‌های تعزیه با حضور گروه‌های مختلف از شهرهای اطراف، که نشان‌دهنده همبستگی فرهنگی و مذهبی منطقه است.

آئین شام غریبان و سوزاندن خیمه‌ها، که با فضاسازی خاص و روایت‌گری احساسی، مخاطبان را به عمق واقعه عاشورا نزدیک می‌کند. این مراسم‌ها نه تنها جنبه مذهبی دارند، بلکه بستری برای نمایش هنرهای نمایشی سنتی، موسیقی آئینی، و روایت‌گری تاریخی فراهم می‌کنند. اگر خواستی، می‌تونم برات یک متن کامل‌تر برای استفاده در رسانه یا پروژه‌ات آماده کنم.

تعزیه‌خوانی را یک وظیفه دینی می‌دانم

حاج حسین رفیعی یکی از تعزیه خوان‌های استان چهارمحال و بختیاری در گفتگو با پیام رسان روز، اظهار کرد: از کودکی با این آئین تعزییه خوانی آشنا شدم و آن را نه‌تنها یک هنر، بلکه یک وظیفه دینی می‌دانم.

وی تصریح کرد: تعزیه برای ما فقط نمایش نیست، بلکه یک نوع عزاداری است که با جان و دل اجرا می‌شود.

رفیعی از چالش‌های حفظ اصالت تعزیه در برابر تغییرات مدرن سخن گفت و ادامه داد: باید مراقب تحریف‌های محتوایی بود.

وی همچنین از نقش جوانان در ادامه این سنت صحبت کرد و معتقد بود: آموزش صحیح می‌تواند نسل جدید را جذب کند.

رفیعی از خاطره‌ای تأثیرگذار در اجرای تعزیه در شب شام غریبان یاد می‌کند که با اشک و احساسات مردم همراه بوده است.

تعزیه طاقانک می‌تواند به عنوان یک میراث ناملموس در سطح ملی ثبت شود

زهرا احمدی پژوهشگر فرهنگ عاشورایی در گفتگو با پیام رسان روز، تعزیه را «روایت‌گری آئینی» می‌نامد که در طاقانک با اصالت خاصی اجرا می‌شود.

وی بیان داشت: تعزیه در این منطقه، به دلیل مشارکت گسترده مردم، جنبه‌ای اجتماعی و همبستگی‌آفرین دارد.

احمدی از نقش زنان در پشتیبانی از تعزیه‌خوان‌ها و آماده‌سازی صحنه‌ها سخن گفت و ادامه داد: تعزیه خوانی بخشی از فرهنگ مشارکتی است.

وی همچنین به اهمیت مستندسازی این آئین اشاره کرد و خواستار حمایت نهادهای فرهنگی برای حفظ آن شد.

احمدی در پایان خاطر نشان کرد: تعزیه طاقانک می‌تواند به عنوان یک میراث ناملموس در سطح ملی ثبت شود.

با عشق به اهل بیت (ع) وارد عرصه تعزیه‌خوانی شده‌ام

علی رضایی جوان تعزیه‌خوان در گفتگو با پیام رسان روز، اظهار کرد: با عشق به اهل بیت (ع) وارد عرصه تعزیه‌خوانی شده‌ام و اکنون یکی از چهره‌های فعال در سوگواره‌ها هستم.

وی از تجربه نخستین اجرای خود گفت: وقتی لباس حضرت علی‌اکبر را پوشیدم، حس کردم مسئولیتی سنگین بر دوشم است.

رضایی از تمرین‌های سخت، حفظ دیالوگ‌ها و هماهنگی با گروه تعزیه‌خوانی صحبت کرد و آن را تجربه‌ای پرچالش اما ارزشمند دانست.

وی معتقد است: تعزیه می‌تواند جوانان را با مفاهیم عمیق دینی آشنا کند، اگر با زبان نسل جدید ارتباط برقرار کند.

رضایی در پایان از آرزویش برای اجرای تعزیه در شهرهای دیگر و گسترش این آئین سخن گفت.

به گزارش پیام رسان روز، تعزیه‌خوانی در طاقانک، نه‌تنها یک آئین مذهبی، بلکه یک پدیده فرهنگی و اجتماعی است که با مشارکت مردم، اصالت خود را حفظ کرده است.

گفت‌وگو با سه نسل مختلف از فعالان این آئین نشان داد که تعزیه همچنان زنده است و می‌تواند با حمایت و آموزش، به نسل‌های آینده منتقل شود.

حفظ و ثبت این آئین به عنوان میراث فرهنگی، نیازمند توجه نهادهای فرهنگی، رسانه‌ها و جامعه محلی است تا این روایت آئینی همچنان در دل مردم طنین‌انداز باشد.