جوانه‌های امید از دل خشکسالی؛ پسته جای برنج نشست!

پیام رسان روز – گروه استان‌ها: صبح‌ها در «مله امیری» حال‌وهوای دیگری دارد؛ هنوز هوا کاملاً روشن نشده، صدای خروس‌ها و بع‌بع گوسفندها در کوچه‌های خاکی روستا می‌پیچد.

نسیم خنکی که از سمت باغ‌های تازه‌کاشته می‌وزد، بوی خاک و سبزی تازه را با خودش می‌آورد.

در همین هوای دلنشین، خانم امیری روزش را آغاز می‌کند؛ از دوشیدن گاوها و رسیدگی به دام‌ها گرفته تا سر زدن به باغ پسته و ردیف‌های منظم صنوبرهایی که آرام‌آرام قد می‌کشند.

زندگی او و همسرش، ترکیبی از تلاش، امید و آینده‌نگری است؛ داستانی صمیمی از زن و مردی که تصمیم گرفتند با تغییر الگوی کشت و همت خانوادگی، نه‌تنها زمین‌هایشان را زنده نگه دارند بلکه الگویی تازه برای دیگر کشاورزان روستا هم باشند.

از شالیزار تا باغ پسته

روستای «مله امیری» در خرم‌آباد سال‌هاست به شالیزارهای پرمحصولش شناخته می‌شود، اما کمبود بارش‌های اخیر، بسیاری از کشاورزان را با مشکل روبه‌رو کرده است.

در همین شرایط، خانم و آقای امیری، یک زوج روستایی، تصمیم گرفتند مسیر تازه‌ای در کشاورزی پیش بگیرند و کاشت پسته را جایگزین برنج کنند.

خانم امیری در گفت‌وگو با پیام رسان روز می‌گوید: «تحقیق کردیم و دیدیم لرستان مستعد پسته‌کاری است و کیفیت محصول هم بسیار عالی خواهد بود. همین شد که با همسرم تصمیم گرفتیم این کار را شروع کنیم.»

کم‌آبی و تغییر الگوی کشت

مسئله کم‌آبی یکی از جدی‌ترین دغدغه‌های کشاورزان لرستان است.

آقای امیری نیز با تأکید بر این موضوع اظهار می‌کند: «در منطقه ما طی چند سال اخیر بارندگی کم بوده و دیگر کشت برنج به‌صرفه نبود. به همین خاطر سمت پسته رفتیم.»

وی ادامه داد: «پسته هم کم‌آب‌دوست است و هم توجیه اقتصادی خوبی دارد. از طرفی حمایت‌های جهاد کشاورزی از این نوع کشت باعث شده خیلی از کشاورزان منطقه به فکر تغییر بیفتند.»

تجربه این زوج نشان می‌دهد که حتی در شرایط دشوار نیز می‌توان با تغییر الگوی کشت، راهی برای ادامه زندگی در روستا و حفظ زمین‌های کشاورزی پیدا کرد.

کارشناسان بخش کشاورزی معتقدند که لرستان به دلیل شرایط اقلیمی، خاک حاصلخیز و نور کافی، می‌تواند در آینده یکی از قطب‌های نوظهور پسته‌کاری کشور باشد.

حرکت‌های پیشگامانه‌ای مانند اقدام خانواده امیری می‌تواند الگویی برای دیگر کشاورزان منطقه باشد؛ الگویی که هم با شرایط آب‌وهوایی سازگار است و هم درآمد پایدارتری را برای روستاییان به همراه خواهد داشت.

تغییر فرهنگ کشاورزی با نگاه علمی

گزارش پیام رسان روز از روستای «مله امیری» نشان می‌دهد که استقبال از تغییر الگوی کشت به سمت محصولات کم‌آب‌بر، به‌ویژه پسته، در حال افزایش است. روستاییان می‌گویند وقتی می‌بینند باغ‌های پسته تازه احداث‌شده آینده امیدبخشی دارند، انگیزه بیشتری برای تغییر روش‌های قدیمی پیدا می‌کنند.

حال حاضر ۳۸۰ هکتار از اراضی استان به توسعه باغات پسته اختصاص داده شده است

این تغییر نه تنها به کشاورزان کمک می‌کند با بحران آب مقابله کنند، بلکه می‌تواند لرستان را در سال‌های آینده به یکی از تولیدکنندگان پسته در کشور تبدیل کند.

حمایت‌های جهاد کشاورزی و چشم‌انداز توسعه

نامدار صیادی، رئیس سازمان جهاد کشاورزی لرستان، در گفت‌وگو با پیام رسان روز اظهار داشت: در حال حاضر ۳۸۰ هکتار از اراضی استان به توسعه باغات پسته اختصاص داده شده است و این روند رو به افزایش خواهد بود.

به گفته او، جهاد کشاورزی با ارائه تسهیلات و برنامه‌های حمایتی، تلاش دارد کشاورزان را برای کشت‌های جایگزین و کم‌آب‌بر تشویق کند تا هم معیشت آن‌ها حفظ شود و هم منابع آبی مدیریت بهتری پیدا کنند.

تنوع در کشت و نگاه آینده‌نگر

خانواده امیری تنها به باغ پسته بسنده نکرده‌اند. آن‌ها در کنار این محصول، به کاشت درخت صنوبر و کشت انواع سبزیجات نیز پرداخته‌اند تا هم درآمدشان متنوع باشد و هم زمین‌هایشان به بهترین شکل استفاده شود.

خانم امیری از تجربه کاشت صنوبر نیز می‌گوید: «اینجا در باغ، حدود دو سال پیش دو هزار اصله درخت صنوبر کاشتیم. این درخت‌ها کاربرد زیادی در صنعت مصنوعات چوبی دارند و می‌توانند منبع درآمدی مهم در آینده باشند.»

به گفته کارشناسان، صنوبر یکی از درختانی است که علاوه بر رشد سریع، نیاز آبی نسبتاً کمی دارد و می‌تواند در توسعه صنایع چوبی استان نقش‌آفرین باشد.

سبزیجات؛ هم مصرفی، هم درآمدزا

در کنار باغ پسته و درختان صنوبر، این زوج به کشت انواع سبزیجات نیز پرداخته‌اند. خانم امیری می‌گوید: «ریحان سبز و بنفش داریم، نعنا داریم، تره، مرزه و جعفری هم می‌کاریم. این محصولات هم برای مصرف خودمان است و هم به فروش می‌رسد.»

این تنوع کشت باعث شده خانواده امیری نه تنها نیاز غذایی روزانه خود را تأمین کنند، بلکه درآمد جانبی هم داشته باشند.

زندگی خودکفا در دل روستا

زندگی در روستا برای خانواده امیری معنای دیگری دارد. آن‌ها می‌گویند: «چون در روستا زندگی می‌کنیم، این توفیق را داریم که خودکفا باشیم. از پسته و صنوبر برای آینده بهره می‌بریم و سبزیجات هم نیاز روزانه‌مان را تأمین می‌کند.»

این خودکفایی نمونه‌ای از ظرفیت‌های زندگی روستایی است که با مدیریت درست منابع، می‌تواند هم کیفیت زندگی خانوار را بالا ببرد و هم به اقتصاد محلی کمک کند.

زندگی روزانه در مزرعه؛ از صدای خروس تا عطر لبنیات تازه

خانم امیری بخشی از زندگی روزانه‌اش را چنین روایت می‌کند: «صبح که بیدار می‌شوم، اولین چیزی که می‌شنوم صدای مرغ و خروس‌هاست. بعد از آن سراغ گاوها می‌روم، آن‌ها را می‌دوشم و رسیدگی می‌کنم؛ آب و غذایشان را می‌دهم. روزانه حدود ۴۰ تا ۵۰ کیلو شیر داریم و همه این شیرها را فرآوری می‌کنیم و به ماست، دوغ، کره و روغن تبدیل می‌شود.»

روزانه حدود ۴۰ تا ۵۰ کیلو شیر داریم و همه این شیرها را فرآوری می‌کنیم و به ماست، دوغ، کره و روغن تبدیل می‌شود

او با لبخند ادامه می‌دهد: «خدا را شکر کیفیت لبنیات ما آنقدر بالاست که حتی مشتریانی از شهرستان‌های دیگر برای خرید شیر، ماست و دیگر لبنیات به روستا می‌آیند.»

تجربه خانم امیری نشان می‌دهد که زنان توانمند روستا نه تنها در نقش همسری و مادری حضور پررنگ دارند، بلکه با تلاش و پشتکار در چرخه اقتصادی خانواده نیز نقش‌آفرین هستند.

آن‌ها با کار و مدیریت منابع، هم درآمد خانواده را افزایش می‌دهند و هم کیفیت زندگی در روستا را ارتقا می‌بخشند.

الگویی از امید و پایداری

بنابراین گزارش، قصه زندگی خانم و آقای امیری، تنها روایت یک باغ پسته یا چند ردیف صنوبر نیست؛ این داستان، نمادی از همت روستاییانی است که حتی در سخت‌ترین شرایط هم دست از تلاش برنمی‌دارند.

آن‌ها نشان دادند که می‌توان با نگاهی تازه به کشاورزی، از دل کم‌آبی و مشکلات معیشتی، فرصت‌های جدیدی آفرید.

این زوج نشان دادند که می‌توان با نگاهی تازه به کشاورزی، از دل کم‌آبی و مشکلات معیشتی، فرصت‌های جدیدی آفرید

قصه باغ پسته خانم و آقای امیری، روایتی صمیمی از امید و تغییر است؛ داستانی که نشان می‌دهد حتی در روزهای سخت خشکسالی هم می‌توان با دانش، تحقیق و جسارت، آینده‌ای سبزتر برای کشاورزی لرستان رقم زد.

این زوج با پشتکارشان نه‌تنها معیشت خانواده را تضمین کرده‌اند، بلکه با خودکفایی در تولید لبنیات و سبزیجات و نگاه بلندمدت به کاشت پسته و صنوبر، الگویی الهام‌بخش برای دیگر کشاورزان لرستان شده‌اند.

امروز روستای «مله امیری» فقط یک نقطه روی نقشه خرم‌آباد نیست؛ بلکه روایتی زنده از امید، پایداری و عشق به زمین است؛ جایی که زندگی همچنان با صدای خروس‌ها آغاز می‌شود و با عطر سبزی تازه و طعم لبنیات خانگی ادامه پیدا می‌کند.